16 Şubat 2007

Minibüs Çilesi

Dün eve gitmek için gene minibüse bindim, bindim dediysem, insanlar bana bir g.tlük yer açtılar. İçeride ben binince oksijen atomu sığacak yer kalmamasına rağmen benden sonra iki kişi daha bindi. Sıkışıklıktan nefes alamayan insanlara baktım, tam yurdum insanına yakışacak biçimde kimse şikayet etmedi, üstelik insanlar "ne yapalım burası Türkiye, o halde birbirimize sevgi gösterelim" modunda şakalaşıyorlardı. Halbuki o minibüs şöförü kazancı 4.80 YTL olan dört kişiyi almasa, ilk duraktan daha sık minibüs kalksa, biz de evimize yeni akrabalarla gitmesek, hayat bayram olacak ama kimsenin salladığı yok. Teyzelerle amcaların zaten umrunda değil. Artı o teyzelerle amcalar değil midir koca cüsselerle minibüsün dört kişilik yerini kaplayıp yer verildiğinde de "yok yok ben az sonra ineceğim" diye ayaktaki insanlara umursamadan eziyet eden... ( ne doluymuşum be arkadaş...)

Hiç yorum yok: